Een topper van een luiewijvenpasta uit de voorraadkast!

Ik durf al van  "niets in huis hebben" spreken, als er geen verse zeebaars, noch een half groentebuffet in mijn koelkast ligt. Blijkt  koken zonder "iets in huis te hebben" toch nogal mee te vallen. Mijn geheim voor eenvoudig voorraadkast-koken: pastakookwater. Pastakookwater verheft élke luiewijvenpasta. 

Nvdr, voordat Ruth Renée bestookt wordt met - meestal terechte - #metoo: het woord "luiewijvenpasta" heeft alle reden van bestaan en wordt meer dan waarschijnlijk in de nabije toekomst opgenomen in den dikke. Dit woord zag immers het levenslicht toen een geroemd eindredacteur - met een impeccable kennis van niet alleen zijn moedertaal, maar ook nog eens van een rist andere talen - een van Ruth Renées recepten de hemel in prees als "een kei goede luiewijvenpasta!".

Het gerecht staat binnen 20 minuten te pronken op tafel, maakt je zot blij met zijn smaak en kost je amper een cent: luiewijvenpasta dus! 

NODIG

Voor 2 personen

1 blokje groentebouillon

250 gram pasta, bv. trottole

Een handvol halfzongedroogde kerstomaatjes, in grove stukken gehakt

Een handvol verse kerstomaatjes, gehalveerd

Een flinke handvol pijnboompitten

Een flinke handvol rucola, in grove stukken gescheurd

Peper en zout uit de molen

Een scheut olijfolie

Parmezaanse kaas, om te raspen

EXTRA

2 el ricotta om het gerecht wat smeuïger te maken (maar dat heb ik niet standaard in mijn voorraadkast)

DOEN

Breng een ruime pot water aan de kook. Voeg het bouillonblokje toe en kook de pasta al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Kleur de pijnboompitten in een pan met antiaanbaklaag. Strooi ze uit op een bord en zet even opzij.

Verhit een scheut olijfolie (niet te veel, want de halfzongedroogde tomaatjes zijn al gedrenkt in een aromatische olie) in een grote braadpan. Fruit hierin de 2 tomatensoorten.

Gebruik je ricotta, schep dan nu de kaas bij in de pan en meng goed met de tomaten. Voeg de pijnboompitten en de rucola toe. Roer goed om.

Moment suprême... schep er nu 1 à 2 soeplepels van het pastakookwater bij. Kijk of het mengsel vochtig genoeg is. Zoniet, doe er nog een schepje bij tot je tevreden bent. Ik verzeker je: dit maakt werkelijk een verschíl!

Giet de pasta af en meng onder de tomaten en rucola. Kruid met peper en een beetje zout (kalm aan hier, want die zongedroogde tomaten kunnen ook al erg zout zijn). Werk af met versgeraspte Parmigiano.

That's all folks!