Toerist in eigen land: Mons!

Mons, zei il mio amore. Mons? reageerde ik ietwat verbaasd. De hoofdstad van de provincie Henegouwen bleek het doel van een verrassingsweekend. Onderweg vroeg ik me nog altijd onzeker af wat de stad van de heilige Waldetrudis me zou kunnen bieden. 

Viel dat lekker mee!

Je moet er niet zijn voor de hipste hotspots of inspirerende concept stores: er prijkte één leuke, to-visit koffiebar op ons lijstje.  Uiteraard is je-neus-volgen een waarachtigere leidraad dan Tripadvisor. Ik, mijn neus en il mio amore passeerden dus zeker nog enkele mooie, aanlokkelijke eetplekken. Wegens een gebrek aan tijd en een beperkte maaginhoud hebben we die niet kunnen proberen, maar kijk eens voor Osmose, L'Envers, Sel et Sucre en de enkele (!) sterrenrestaurants die de stad telt. 

Cocotte

Probeerden we wel én werd enthousiast fantastisch gevonden: Cocotte! Een frisse, gezellige Table d'Hôte - verstopt achter een rij garageboxen - waar het vrolijke en warme koppel Myriam en Laurent de pollepels, cocottes en kurkentrekker beroerd op vrijdag- en zaterdagavonden.

Table d'hôte Cocotte, een gangetje door achter enkele garageboxen

Het menu wisselt ongeveer per week, want is afhankelijk van het lokale en seizoensaanbod. Het voorgerecht wordt aan je tafel geserveerd. Het hoofdgerecht schep je zelf op op het moment dat het je het best uitkomt. Daarbij heb je de keuze uit een 3-tal gerechten (en bijgerechten zoals polenta), waarvan minimum 1 vegetarisch/vegan is. We hebben gesmuld en gesmikkeld, want wat waren die ossobuco en die kippenstoof zo ontzettend lekker! Ook fijn: je eet er voor € 20 per persoon (excl. drank).

Verder moet je er ook zijn om er te struinen door kromme, oude straatjes, om te ontdekken waar Vincent Van Gogh zoal uithing, om verrast te worden door de imposante kathedraal van de patroonheilige Waldetrudis, het nabije belfort en de gerenoveerde roodgekalkte gebouwen uit een rijk verleden die plots achter een hoek lijken opt te duiken. Die neus volgen, loont in Mons.